രാഗ: கரகரப்பிரியா | തല: ரூபகம் பல்லவி:நன்னீரை வாழி அனிச்சமே!
நின்னினும் மென்னீரள் யாம் வீழ்பவள்
அநுபல்லவி:பன்னீரோ! சந்தனமோ! பரிமளமலரோ!
பாவையிவளின் தளிர் மேனியில்
பயிலுமியல்பில் படிந்துள்ள மணம்
சரணம்:மைதீட்டிய கண்களிரண்டும் கூர்வடிவேலோ
மதுர இதழின் முறுவல் காணின் மாதுளை முத்தோ
மெய்தீட்டிய வண்ணம் புனைந்த வேயுறு தோளோ
மெல்லிடை மணிமேகலை யொடும்
நல்லிசை பதச் சிலம்பும் ஒலிக்கும்
நிலவே நீ மாதர்முகம் போல் ஒளி தருவாயேல்
நீயும் எனது காதல் உலகில் நெடிது வாழ்கவே
பலராலும் பார்க்கும் மலரும் பருவ நிலாவும்
பாங்கியே அவள் பாங்கில் வருமோ
பண்பும்தான் பெறுமோ
